7 Ağustos 2010 Cumartesi

i do believe in fairies..

çocukken hiç geçmezdi zaman. okul bitmezdi mevsimler uzuundu. yemek yemeğe uğrardık eve bütün gün sokakta sürterdik. çizgi filmlerin saatlerini ezbere bilirdim ama hiiç gelmezdi o saatler. yaz bitince sanki bütün hayatım boyunca yetecek kadar anım olurdu. belkide ben çok küçüktüm o zamanlar herşey için. o zamanda severdim peter pani. ozaman belki peter pandim. simdi sadece seviyorum ve özlüyorum onu. o benim düşlerim. o olmadan uçamam ki. güzel bişeyler düşün derdi peter uçabilmek için. o zaman öğrendim güzel şeyler düşünmeyi. hiç umurumda olmadı kaptan hookla kavgaları. günlük işleriydi o. hep unutkandı. herşeyi o kadar çabuk unuturduki insanın içini burkardı. ondan öğrendim kolay unutmayı. simdide baskalarının içini burkuyor. wenndy ona yüzük(?) vermisti. en cok o zaman sevmiştim peteri onun yüzükle işi yoktu ki...

Hiç yorum yok: