kısa hikaye (kız ve oglan..)

Gerçekleri düşünmek için zorladı kendisini kız. çocuk karşılıklı bir ilişki kurabilmeye yetecek kadar aşık değildi henüz kendisine. Kızın sevgisi onu rahatsız etmişti. Yapacak hiç bir şeyi olmayan çoğu insan gibi kendi hayatını üzerine yapılan herhangi bir talep çocuğu kızdırıyordu. Hiç yakın arkadaşı olmamıştı, kesin randevulardan hoşlanmazdı. Herhangi birinin ondan bişeyler beklediğini hissetmektende hoşlanmazdı. Mümkün olduğu kadar dış baskılar olmaksızın yaşamak istiyordu. Kızın sürekli onun için bişeyler yapmaya çalışmasına güceniyordu. Kendini olduğundan daha fazla işe yaramaz hissediyordu. Düzmece bir anlaşma içinde "emildiğini" hissediyordu ve buda cocuğu istemediği bir yükümlülük altına sokuyordu.

 Çocuk daha önce kendisine bu kadar verici davranan bir kadınla tanışmamıştı, ama yinede kızı hiçbir rahatsızlık hissetmedende sömüremezdi. Bu yinede kızın kendisi için sürekli birşeyler yapmasına engel olmuyordu...

kız durumu bu şekilde algılıyor ama hala kafasındaki karmaşıklığı çözemiyordu. sadece cocuktan hoşlanıyordu, cocugunda ondan hoşlanmasını istiyordu. onu hicbir şeye zorlamak yada birşeyler yapmaya zorlamak gibi bir düşüncesi yoktu.

Gitmeliyim dedi kız, buralardan uzaklaşmalıyım. hemen bir bilet almalı ve gitmeliyim. ama belki oda gelmek ister. buradan uzaklaşırsa arkadaşlarından ayrılırsa benimle daha çok zaman gecirirse beni daha cok tanıyabilir belkide beni sevmeyi öğrenebilir. akıllı bir çocuk o. sadece yönlendirilmeye ihtiyacı var....