27 Kasım 2008 Perşembe

fotoroman..


guzel bi gunde ne isteyebilirdi ki insan. renkleri gordukce ici acılır göğün mavisi hayal olur insana. balonlar renk renk. huzur veriyor insana. umut veriyor...

ama rengarenk olmak her zaman umut, hayal olmaz insana. eger farklı olan sensen; senin renginse tutmayan yasadıgın yere...
iste o zaman yapacak bisey kalmıyor. sairin dedigi gibi her aksam boyle icip kederlenip mutsuz olacaksın...


sonra donup kendine soruyorsun. nedir ulan kavgam. kimle savasıyorum. neyi cozmeye calısıyorum. ortada soru bile yok. var olana uy. parcası ol. dısarıda yer yok sana. ortadaki kuyuya atla.kurban ol. kural bu. icinde ol.

istedigin bir parca ask degilmi. onun yanında onunla beraber onun icinde olmak degilmi. hem isteyip hem sevip hemde nasıl kavga edersin. onunla kendinle...

asksa istegin. mutluluksa. umut et. cross your finger and hope. ışık uzak degil








Hiç yorum yok: